AŞK HAYAT ENERJİLER

He is gone.... Eskiden yani son iki seneye kadar kimse benden gitmesin diye insan üstü bir çaba sarfettim. Kimseden gitmedim. Şimdi.gitmek isteyene kapıyı açmak istiyorum. Mesafeler sınırlar diye diye gözle görünmeyen bir virüsçük hepimizi kendi dünyalarımız içine kapattı. Biz hâlâ sevgiden korkmaktan sıkılmadık. Bir çocuk vardı, çocuk dediysem 37 yaşında koca adam. Aylardır sadece telefonda hayatımda. Yoksa yıl mı oldu. Yıl sanırım 😊Neyse bir ara kayboldu, hayatımda biri var diyeçınar döndü. Sonra yine yok oldu. Anlıyorum. Ancak bu kabul etmek anlamına gelmiyor. Yani durumdan hoşlanmıyorum. Neyse 23 senedir hayatımda olan ve hayat arkadaşım olmasını istediğim bay S de gitti. Hem de bir başka kadına.Bana vakti olmayan ve yürümek bile istemeyen adamı o kadınla yürürken görünce anladım gerçeği. Kadın ki eski erkek arkadaşımla gözümün önünde sevgili olup yolda gördüğünde her tür tacizkar davranışını sürdüren bana...Neyse. Sevgi diye kendimi parçalıyorum yıllardır. Ama anlatamıyorum.

Kediler....Belki Köpekler Hani şu ani sokağa çıkma yasağı oldu ya hafta sonu. Hatalı bir durumdu.Kararı konuşmuyorum, plansız olunamayacak durumu konuşuyorum ama bu blogda herkes canım bu yüzden konuya geliyorum hemen .İşte o karar sebebiyle harekete alışkın olan ben önce balkonda hareket ettim sonra da çok geniş olmayan terası ziyaret ettim. Bir aydır evde olan annemle birlikte  .Spor yaptım, koştum, duvarı boyadım, egzersiz yaptım. Kuşlar geldi arkadaşlığa.Konuştum onlarla.Dinlediler.Biraz da sokağa baktım. Kediler yürüyorlar, caddenin ortasında oturup tek tek sokaklara bakıyorlardı. Durumu yadırgadıkları belliydi..Neredeyse neredesiniz diye sesleneceklerdi.  Geçen yaz tanıştığım bir felsefe akademisyeni ki tatlı kadındı, eşi de taichi hocasıymış,Kedilerle ilgili önemli bilgiler vermişti. Köpeklerde bu açıklama da almışlardı paylarını ..Anlatacağım. . Şimdi ben bir kasabadayım. Deniz var tüm sahil şeridinde. Markete giderken tüm köpekler merhaba diyor.Havlama yok. Sadece sevinç