TOZ VE KUM
Kalkıyorsunuz bir sabah ,yanınızdaki sehpanın üstündeki kitapların üstü bir karış toz olmuş.Gözünüz onların yanındaki biblolara kayıyor hemen, müjde onlarda toz içinde.İyi de geçen gün almadınız mı tozları. Taş çatlasa üç gün olmuştur. Ee nereden girdi bu kadar toz. Anahtar deliği, camların araları kimbilir daha nerelerden. .Diyorsunuz ki açmam kapıyı camı , toz girmez. Hatta asma kilit takarım .Güzel. ..Kaç gün oturacaksınız böyle. Bir gün , bir hafta, bir ay. Olmaz. Açılacak o cam o kapı, oksijen mis gibi. Çekilecek ciğerlere. Seyyar satıcıların, kuşların, sokakta oynayan çocukların sesi duyulacak. Yüzde koca bir gülümseme alacak yerini. Yok öyle kapalı kapılar ardında yaşamak. . Yaz mevsimi gelse de denize gitsek diye bekliyoruz özlemle. Geliyor, yoksa bir manimiz koşarak gidiyoruz denize. Deniz demek kum demek. Yayılıyoruz kumlara, yuvarlanıyoruz kumlarda .Kalkıp kalkıp yatıyoruz. Deniz keyfi bitiyor, akşama kumdan çıkma ritüeli başlıyor. Önce ayaklar yıkanıyor. Hummalı bir çalışm