Posts

Showing posts from August 2, 2020
GİDEN ÇOCUKLARA  YAVRUM..Bugün erkenden kalktım yine hergün olduğu gibi. Uyanıp da beni başında ,saçlarını okşarken göremeyince korkardın. Gördüğünde ise kocaman bir gülümseme olurdu yüzünde. Ne güzeldi gülüşün .Kalkardın ve boynuma sarılırdın. Birlikte mutfağa gider kahvaltı hazırlardık .Sofraya kurmaya yardım ederdin .Küçük eller büyük tabakları bile kaldırırdı.Tabak yok masada şimdi. Ellerin pamuk gibiydi .Gözlerin derin bir kuyuydu  adeta. Sonra birlikte parka giderdik. Ben gittim bugün. O ağaç var ya küçük çam; büyümüş. Kuşlar yine yem yiyorlardı. Severdin sen onlara yem atmayı.Arkadaşların vardı parkta. Seni sordular, sustum .Köpeklerden biri yavru yaptı, görsen öyle şirinler ki. Çiçeklerde açtı. Bahar geldi iyice.  Evdeyim şimdi.Sen olsaydın başın dizimde olurdu. Gördüklerimizi anlatıyor olurdun bana büyük heyecanla. Sesin sesin...O biraz flu... Kuzum ayakların ellerimin arasında. Küçücük ellerin gibi ayakların. Puzzle yapalım yat hadi. Ayılı pijamaların ne çok yakışır. 
Son yüzme antremanlarından biriydi günün. Uçsuz buçaksız denizde atmaya hazırlandığım kulaçlarıma konsantre olmuştum. Birini hissettim arkamda, dönüp baktığımda gözlüklerinin üzerinden bakan genç bir kadın gördüm. Çiçekli mini elbisesinin altına giydiği terlikleri ,başının tepesinde topladığı saçlarını bez bir çanta ile tamamlamıştı. Karakteristik bir yüzü ve karizmatik bir duruşu vardı. Birkaç saniye içinde yaptığım gözlemlerimi sonlandırıp yine denizin maviliğinde kayboldum. Hâlâ orada olduğunu hissedince yeniden dönüp baktım ve bu kez bir gülümseme ve soruyla karşılaştım.  "Yüzmek için güzel görünüyor "dedi.  Evet çok güzel diye karşılık verdim.  Son yıllarda hatta günlerde yaşadığım içimdeki çocuğun sürekli kırılması yüzünden mesafeliydim. Hemen denize girdi. Bense açıklara doğru kulaç atmaya başladım.  Döndüğümde denizdeydi.  "Güzelmiymiş "diye soruşum karşısında gülümseyerek "Çok "diye yanıt verdi gülümseyerek. Çarpık dişlerimi ve gülümseyem