MEKTUP2
Arkadaş. ..... Yok. Aslında arkadaş değiliz tabii ki. Benim için arkadaşlık özel Neyse Başlayayım mektubuma. Geçen hafta pazar günü, 2 eylülde bir mesaj geldi senden. Bu gece geliyorum,arabayı alacağım, yarın sabah döneceğim. Mesaj geldiğinde 16 idi saat. Şaşırmadım. Yüzümde biraz üzüntü birazda donukluk vardı. 45 günde senden bir tek mesaj ve arama gelmemişti zaten. Bu haraketinle beni hiç önemsemediğini ve aramızdaki bağı tamamen koparacağını anlamıştım.Habersiz gelip dönmek istemedim yazıyordu mesajda.Cevap yazdım. Alabilirsin tabii araba benim değil ki. ..Sonra da görüşmek isteyip istemediğime dair bir soru sordun. Cevap vermedim. Tesadüf karşılaştık. Özlemiştim. Sen benim uzun yıllar sonra ilk kez bu kadar beğendiğim, arzuladığım o adamdın.En önemlisi konuşabildiğim. Saatlerce konuşurduk hatırlıyor musun? Ya o aramızda kurduğumuz bağ. Tanıdık gelme hissi, güvende hissetmek ve .... Yürüyüşe eşlik etme teklifine evet dedim. Konuştuk. Ben sustum. Sen neler yaptığını, anne ve baban