Sırtında evi gibi olan çantası, yavaş adımlarla bir yerden bir yere ulaşmaya çalışıyordu. Küçük adımlar atıyordu. Nereye gittiğini bilir gibi bir hali vardı. Ama rotası çok da net değil gibiydi sanki. Durdum. Ne yapıyorsun sen?Sana yardım etmemi ister misin diye sordum tüm şirinliğimi takınarak. ..Sessiz kaldı. Daha önce birkaç kez yardım etmişliğim vardı. Elimi uzattım. Sonra baktım ki kararlı, bıraktım.
Yürümeye başladım. Bu arada düşündüm. Bana benziyor. Sırtında çantası, tüm evi yanında istediği yere gidebilir. Değiştirdiğim hayatımı, kiradan çıkarken almadığım piyanomu, etiketi üstünde duran giysilerimi, üç gardrop dolusu manto, kaban, ayakkabı, şapka ve vb...lerimi,,kütüphanemi, herşeyi düşündüm. Evet üzerlerinde kedi, köpek tüyleri olmadsıydı sebep. .Aşırı sayıda kedi, köpek baktığım için.
Peki ya bakmamış olsaydım. ..Onları yanıma alacak mıydım ?Bir tanıdığım sen geçmişinden kurtulmak istemişsin demişti. Doğruydu belki de...Bu kadar basitti.
Kök salmak. ..Bunu hayatımın erkeği, sevgisi, işi,aşkı karşıma çıkana kadar istemiyordum bu kesin.
İkinci tur esnasında onu yine gördüm. Artık tehlikeli alanda değildi. Güvenli bölgeye yaklaşmıştı. Gülümsedim. Başardın dedim. Başardın. Güvendesin.
Yine yürümeye başladım. Büyük aşkımı, onun uğruna katlanacağım fedakarlıkları düşündüm. Tek engelim köpeği ve tüyleri olsaydı be kolay olurdu. Oysa asıl blokaj kendisiydi. .
Bu düşüncelerle üçüncü tura döndüm. Öylece kalakaldım. Başı ezilmişti. Parça parçaydı. Evi hala sırtındaydı .Onu bırakmamıştı. Dondum kaldım. Yolun ortasında yatıyordu öyle. İyi de nadıl gelmişti oraya. Son anda vaz mI geçmişti gittiği yerden, dönmüş müydü tekrardan?Dehşet içinde idim. Yardım etmeliydim.Niye yardım etmedim. Ölmeyecekti o zaman.
Bu sırada daha da hızlı yürümeye başlamıştım. Yüzüm ağlamaklı, vicdanım avaz avaz. Sen Tanrı değilsin dedim. Sonra kızdım. Daha önce çok kez yardım etmiştin. Yine yapabilirdin. Vicdanım soru soruyor. Ben savunmada değilim. ..
Başardı sandım. ...
Sen dedim. Eğer yönünü netleştirmezsen ve etkilenirsen birçok faktörden akibetin bu olabilir. Ders çıkar.
Bu arada terden su olmuş bir halde bitti.
SÜMÜKLÜ böceğin yaşam hakkının olduğu bir dünyada belki yeniden buluşuruz. Tıpkı diğer canlıların olduğu gibi. En tehlikeli canlı insana gönderme olsun. Benim vicdanım hala susmadı.Sizinki ne durumda?
Sevgiyle
Comments