Yara

-
Yara acmaya korkmadiniz 
Pervasizca konuşmaya utanmadiniz
Elinizde bir hancer
Sağa sola sapladiniz 
Vicdaniniz acimadi
Akliniz hiç durmadi 
Kirilmaktan söz edip
Kirginliga yol actiniz 
Farkinabile varmadiniz 
Sizler canavarsiniz 
Birilerinin 
Yuregi en yumuşak olanların 
Yok.olusunu izleyenlersiniz 
Sıkıstıginızda uzulmesin deyiverenlersiniz
Kotusunuz siz
Katisiniz 
Ruhu dönemde yeni düşmüş 
Yaratiklarsiniz 
Uzak durun benden
Uzak durun 
Insanligini herseyin önüne koyanlsrdan
Uzak durun hala insan kalanlardan
Gidin 
Gidin
Gidin
Nereye isterseniz oraya Gidin
Yeter ki daha fazla incitmeyin

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

-
Uzun zamandır görmemişlerdi birbirlerini, sadece telefonda konuşmuşlar, yazışmışlardı.Havaalanına Carol 'ı karşılamaya gitti Henry. Carol'I görünce yüzünde tatlı bir gülümseme oldu adamın. Carol dağınık toplanmış ve bir fular bağladığı saçları,mavi jeani,üstünde minik montu ve spor ayakkabıları ile enerjik ve genç görünümlü, 38  ,40 yaşlarında bir kadındı.Newyork 'ta yaşıyor ve dergilere hikayeler, yazılar yazıyor, keyif için modellik yapıyor, seyahat ediyordu. Henry ise yeşil renkli ceketi ve gri pantolonu ile çok karizmatikti. Mimardı, özel tasarımları vardı, merdivenler tam bir sanat eseri oluyordu sayesinde; evlerse tablolardaki gibi oluyordu. Yaratıcılığının tartışılması imkansızdı . Sarıldılar, kahkahalar atarak, nasılsın, uzun zaman oldu görüşmeyeli, cümleleri eşliğinde . -Aç mısın diye sordu Henry.  -Uçakta atıştırdım.  -Eve geçelim mi? Yoksa dışarıda bir kadeh şarap içmek ister misin? Özlemişsindir Londra 'yı.  -Çok özledim,olur bir kadeh sonra eve ge
Read more
-
Biz kimde ne kadarız, kim bizde ne kadar? Çokuzdur bazen birinde, azdır o biri bizde. Biz azızdır birinde, o biri devasadır bizde. Az olduğumuzda çoğalır, çok olduğumuzda azalırız. Çok olan bize azalır, az olansa çoğalır. Bazen aynıyızdır birbirimizde, bazen hiç yokuzdur.  Biraz bakmak gerek ve görmek; kim bizde ne kadar, biz kimde ne kadarız. Her zaman değişiktir hayat, bir anda değişir herşey. Çok olduğumuzu düşündüğümüz birinde, bir bakarız ki hiç yokmuşuz aslında. Onda olduğunu düşündüğümüz yerde değilmişiz. Bambaşka bir yerde imiş yerimiz. Anlarız. O gerçek bazen sözel bazense görsel olarak çıkar karşımıza. Bizde çok olanda azalır zamanla, söyleyemeyiz sıklıkla kırmamak için, belli etme gayreti içinde uğraşır dururuz anlasın diye. Anlar karşımızdaki, üzülür, üzüldü diye üzülür, öyle değil deyiveririz. Sen bende azalmadın, seninle alakası yok, işim çok; )Tanıdık geliyor mu bunlar. ? 😊 Hiç kalmadığımızda olur bir dostun, sevgilinin yüreğinde, aslında hiç olmamışızdır zaten .B
Read more