İşte oldu.Ben başkasının oldum.
Üç senedir aşığım ona Hiç dokunamadım. Konuşamadım. Gözlerinde kaybolamadım. Sadece telefon. Kahve bile içmedik. Ben her zaman gölge gibi takip ettim. Onunla yattım, onunla kalktım. Önceleri bu yatma kalkma işini ağlayarak yapıyordum. Sonra rutin oldu.Bazen günde 5 kez. Bazen daha çok bazen daha az.İlk zamanlarda daha fazlaydı tabii ki..En güzel içi çamaşırlarını ona aldım, görür belki diye. .En güzel fotograflarımı O na gönderdim. En mahrem. İlk kez.Hayatımda ilk kez. Aşk vardı evet. Ama sevgi ve saygıda vardı çokça. Ayağı üşümüş müdür diye sever mi insan? Sever..
ilk zamanlarda görüşüyorduk telefonda. Sonraları aramalar kesildi.Yetmedi.Cevap verme durumu kesildi.Yok saymakla başladı.Dozu arttı.O beni yok saydıkça benim özgüvenim ve kendime saygım zedelendi. Canım yandı. İçim acıdı. Yazacağım oyunu bile konuşamaz oldum
20senedir biri var hayatımda. Her ihtiyacım olduğunda yanımda. Elimi tutar.Zarar vermez. Eş gibi.Korur. Kocaman sever. Azıcık serttir bazen. Bazen kaba.Ama kocamandır kalbi. 
Bir de akıl hocam vardır. Sorduğum, danıştığım. En son yok sayıldığım günlerden birinde idik .Bir İş için buluştuk .Bir kıvılcım. .Birşey başladı. Durduk.
Dün akşam olan oldu.Devamı geldi.Bu seferki daha tutkulu idi..Elbiseler çıkmadı. Paltolar üstte. .Ama ..Ama işte ben istiyorum artık..Ve olacak biliyorum. Çünkü 
Kalbinizi ve ruhunuzu vermek istiyorsunuz. Almıyorlar. Biri çıkıyor sonra..Alıp gidiyor sizi..Aşık olmasanız da...Haftaya artık..Onunla. ..
Sevgim üstünüze olsun 
Sevdiğiniz farkınıza varsın 😍 💛 🍀
  

Comments

Popular posts from this blog

Yara