İncecik bileklerinden akan kana baktı...Tuhaftı. Oturdu.Aklından düşünceler geçmeye başladı. Ne çok hayali vardı. Çok küçüktü,bir karavan alıp, tüm ailesini içine koyup Amerikaya gidecekti. Her zaman sanat yapmak istemişti. 11 yaşında idi karar verdiğinde tiyatro oyuncusu olmaya. Hiç başka meslek yapmayı düşünmemişti. Vazgeçmedi, her zaman yeni bir umudu vardı doğan günden. 
Hoplaya zıplaya kalkar, müziği açar çılgın gibi dansederdi. 
Uzun uzun yürürdü .Küçücük şeylerden mutlu olurdu. Tüm olumsuz durumlardan hallederiz diye çıkardı. 
Sevdi, evlenme teklifleri aldı. Severdi çocukları. Ona rağmen evlenmedi 
Hayatı çok sevdiği her halinden belli olurdu. Yaşam enerjisi çok yüksekti her zaman.
Peki Niki bu hale nasıl gelmişti. Derdi ki"Umut biterse işte o gün biteriZ "
Umudu bitmişti. Herkes hayallerini çalıp gitmişti. Ama kızgın değildi. Sadece umudu bitmişti. 3 senedir dokunamadan sevdiğine,annesine ve iki dostuna mektup yazmıştı. 
Hayat doluydu. Ama gücü kalmamıştı. .Akan kana baktı. Onun gülen yüzünü aklına getirdi. Gülüşüne Gülümsedi. 
Son bir hayal daha kurdu..Başını aktörün göğsüne koydu.Gözlerini kapadı. En huzurlu uykusuna daldı.
.........



Comments

Popular posts from this blog

Yara