Ablam dedi..Hiç mi sızlamıyor vicdanı. ..Ben burada ölüyorken, o nasıl aramıyor, yazmıyor. 
Eve geldim. Saat 1 gibi. Bu yazıyı gördüm. İnstegramdan uzunca yazmış. Yukarıdaki son bölümlerinden biriydi
Aşk denilince akar sular duruyor ya bende. Cevap yazdım üstümü değişmeden. Allahım al canımı diye haykırıyordu. 3 gün olmuş. 

Kendimi düşündüm. 4 yıl dokunamadan sevmiştim malum. Hani yurtdışana gitmişti, başkasının koynuna.Koşturmuştu hani beni bir buluşma noktasından diğerine. ..Nasıl Ölmedim diye düşündüm. .
Sonra ona birkaç kelime yazdım. Aşktı bu,nasihat karşısında rest çekerdi aşk. Sustum. 
Biraz sonra yazdı. ..Ablammmm .Yazdı ablam. O da seviyor. 
Ah dedim ah.Aşk senin dışında bir insanı bu kadar şaşkına çevirecek ne vardır ki başka.YAhu. Ölüyordun ya biraz önce. Nasıl yaşayacağım ben diyordun....
O bana daha kaç gün yazar bilmiyorum. Ama ben her yazdığında hiç tanımadığım bu kadının yanında olacağım onu biliyorum. 
Çünkü yaşadığı duyguyu tanıyorum. Nasıl ölsemde bu his bitse dendiğini duyuyorum. 
Aşk...Bana gelme bir daha. Zaten zor nefes alıyorum...
Sevgim üstünüze olsun 

Comments

Popular posts from this blog

Yara