Yara

Kesiverdim dedi.Kesiverdim. Çok uyardım kopma diye  ,dinlemedi. Kesiverdim. 

30 yaşlarında, kısa s siyah saçlı, mavi gözlü, balık etli, sert görünümlü bir kadındı. Üzerinde yerlere kadar uzunlukta kırmızı  bir manto, boynunda yeşil bir atkı,başında aynı tonlarda bir şapka vardı. Çantası büyüktü. Siyah renkli çizmeleri çantasını tamamlıyordu. Mantonun açık olan düğmelerinden haki renkli elbisesinin etek uçları görünüyordu. Ayakta sağa sola hızlı adımlarla yürüyor ve söyleniyordu. "Kesiverdim, uyarmıştım onu. Kesiverdim "

Karşısındaki adam merak ve heyecandan daha da büyüyen yeşil kocaman gözlerini ona dikmiş, ayırmadan bakıyordu. Saks mavisi var gömlek ve siyah ayakkabılarıyla oldukça şıktı

Bulundıkları salon oldukça büyüktü . Burası adama ait bir evdi. Minimalist mobilyalarla döşenmiş olmasına rağmen evin bir tarzı vardı. Genel olarak mor ve yeşilin tonları hakimdi .Bu renkleri gri tonlar tamamlıyordu. Yurtdışındaki ülkelerden alınmış çeşitli biblolar göze çarpıyordu. 

"Üstündekileri çıkar ve otur lütfen "dedi adam. Kadın sustu. Nefes aldı ve adamın dediğini yapıp büyük berjere oturdu. "Uyarmıştım "diye mırıldandı. "Nasıl oldu? Anlatmak ister misin? Ancak önce çay mı kahve mi?:)"Kadın "Kahve"diye yanıtladı gülümseyerek. Adam mutfağa gittiğinde kadın boynundaki atkıyı da çıkardı. Koltuğun karşısındaki kanapenin üzerindeki mantosunun üzerine koydu. Şapka ve atkı buluşmuşlardı. Başını berjerin kenarına dayadı ve elbisesinin en üstteki düğmesini açtı, boğazını eliyle rahatlatmaya çalıştı. O sırada adam mutfaktan içinde kahve ve çikolata olan tepsiyle gelmişti. 

"Teşekkür ederim "Kahvesinden bir yudum aldı. "Bu işte iyisin "dedi gülümseyerek. Sakinleşmişti. 
Adam da gülümsedi. "Dinliyorum "dedi dikkatlice bakarak kadına. 
"İnceldiği yerden kopsun diyordu âdeta. Sürekli kopuyordu. Birleştiriyor onarıyordum. O pes etmiyor, kopuyordu. Anlayamıyordum. O kadar ihtimama karşı nasıl kopabilirdi. Bende kalabilir, benim olabilirdi. Oysa o kopmayı, benden ayrılmayı;,beni yarım bırakmayı tercih ediyordu. Be yaptıysam, nasıl yaptıysam dinletemedim. Kestim.Öyle cinnet geçirerek falan değil. Bilinçli, programlı kestim. Pişman mıyım? Bilmiyorum. Olur muyum? Belki. "Sustu. Birşeyler söylemesini bekler gibi baktı adama. Adam bu isteği geri çevirmedi. "Bazen yarım kalır .Aşk,iş;proje, yazı, şiir, bina. ..Herşey.Çok uğraşırsın, müthiş bir gece planlarsın. Tam bütünleşirsin, erken gelir bir tarafın. Yada bir türlü bütünleşemezsin. O anda kesmek ister kadın, bazen de erkek birbirlerinin en önemli yerlerini. Düşünsel olarak yarım kaldığında olur. O zaman tüm ilişkini kesersin. Bazen bina yarım kalır, tüm beceremeyenleri kesmek için bir eğilimin olur. Yapamazsın. Yazdığın şiiri veya yaptığın besteyi de kesersin aniden. Ve bazen de kendi hayatını keser başka hayat eklersin kaldığın yerden. Eklemezsen ölür gidersin zaten. Giysilerinin bir kısmını kestiğinde olur, yaptığın bir yemeği bile yarıda kesebilirsin. Birşeyler yarım kalabilir hayatta. Hepsini kesmek zorunda değiliz. Bazen üstüne ekler, bazen değiştiririz. Her yarım kaldığımızda da kesmek zorunda değiliz. Bazılarını keser, bazılarını eksiklikleriyle devam ettiririz. "
Gülümsedi kadın...
"Saçıma haksızlık ettiğimi biliyorum. Hayatta beni yarım bırakan herkes ve herşeyden intikam aldım "
"Hayır "dedi adam. "Sen seni tarım bırakan senden intikam aldın "
Sustu kadın sustu adam. ....
Yeni bir hayat başlıyordu, yarımlar üzerine tam olan.....