İnce yapılı, beyaz tenli, siyah uzun saçlı, siyah gözlü güzel bir kadındı. Bir rezidansda evleri temizliyordu. Çok para kazanmıyordu.Ama işini büyük bir titizlikle ve sevgiyle yapıyordu. Eşi de bir işte çalışıyor,birbirlerine destek olarak geçinip gidiyorlardı. İki çocukları vardı. 
Kadın zeki,esprili,komik, eğlenceli biriydi, tam bir fırlamaydı. Adam onun kadar olmasada, uyum sağlayacak kadar neşeliydi.
O gün çok yorulmuştu. Odalar Çok pisti. Midesi bulanmış, çıkacağı saati 2 saat de geçmişti. Nihayet bitirdi. İşten çıktığında, ayağındaki botlarını sürükleyerek yürüdüğünü farketti.Bir an önce eve gidip yemek yapıp ayaklarını uzatmayI planlıyordu. Birden onları gördü.Gülümseyen iki yüz, ışıl ışıl gözler, enerjik iki çocuk vardı ona doğru yürüyen. Şaşırdı. Bu iki düzgün görünümlü oğlan, onun çocuklarıydı. Biri 15 yaşında bir delikanlı, diğeri 10 yaşında bir çocuk idi.
Seni almaya geldik anne dedi büyüğü.İyi bir okulda yatılı okuyordu ve tatil için annesinin yanına gelmişti. Küçük annesine sarıldı. Beraber yürümeye başladılar. Büyük olan "Anne ayakkabım yırtıldı dedi.Tamam oğlum alırız. Nasıl alacağını düşündü.Kredi kartı patlamak üzereydi. Küçük bir limit kalmıştı. Alırız diye yineledi. 
Küçük aniden ccaddeye çıkalım mı ,diye sordu.Bir an düşündü.Çok isterdi götürmeyi. Tatildelerdi çünkü. Hesap yaptı. Giderlerse, ayakkabı işi suya düşerdi.Çünkü yemek, gezmek, belki birşey içmek derken....Ayakkabıya ayrılacak para, gidecekti. 
"Anneciğim "diye başladı söze. Bugün gitmesek. Ben çok yoruldum bugün. Biraz dinlensem. Söz başka zaman gideriz. Peki dedi çocuk. Yürüdüler. 
O gece eşine belli etmeden çok ağladı. Benim çocuklarımın Uludağ'da tatile giden çocuklardan ne eksiği var.Onları caddeye çıkaramıyorum. Çocukları çok başarılı, zeki ve akıllıydılar. Neydi eksik olan.
O gece çocuklarıma yetmedim diye ağlayarak uyuyakaldı. 
Sabah bir tanıdığıyla karşılaştı. Biraz onunla konuştu. Daha iyiydi artık. Bu kadın ona şunu söylemişti. 
"Benim çok istediğim halde işim yok.Eşim yok.Ve ben çok severim çocukları. Çocuk yoktur anlaşamayacağım. Ve çocuğum yok.Onları al yanına yatır ve sev.
Sevgi en önemli unsur. Sev ve nasıl başardıklarını izle"
İşten çıktığında çocuklarını aradı." Hadi gelin. Sahilde yürüyüş yapalım. "
Alışveriş olmasada olur. .Sevgisiz hayat olmazsa. ..Olmaz. ..diye düşündü.
Gülümseyerek yavrularını beklemeye başladı. Çocuklar uzaktan görüldükleri an,kimin ne diyeceğine aldırmadan bağırdı. 
"Sizi seviyorum "

Comments

Popular posts from this blog

Yara