Geç kaldım, geç kaldım diye fırladı yataktan saatin alarmı çaldığında. Bir bardak suda çözünü kahve koydu bardağa. Acele ile spor kıyafetlerini giydi ve sokağa fırladı. Heryer karanlıktı. Sokaklarda insanlar işlerine gitmek için bir telaş içindeydiler.Hava karanlık ve soğuktu. Her durum ve şartta sporu bırakmayan Niki bu ilk iş gününde de bşr değişiklik yapmadı. 1 saat yürüdükten sonra eve döndü. Üstüne spor şık giysilerini giydi. Aksesuarlarını taktı. Spor ayakkabılarını giyip, mont ve çantasını alıp çıktı.Gideceği yer yakındı. Yürümeye başladı. 
İyi bir actress di.Bir zamanlar. Hayat şartları sebebiyle ara vermiş, sonra da paslandım diye korkmuş, dönememişti o çok sevdiği mesleğine. Eğitimler almış, ama eğitim aldığı alanlarda iş bulamamıştı. Çok aramış, herkese söylemiş, sözler almış,neticede iş bulamamıştı. Araya ölümler, maddi sıkıntılar girmiş, bir süre bir kasabada İnzivaya çekilmiş, daha sonra yine denemiş bulamamıştı. En son Karasevdaya yakalanmış, 3 yıl bununla mücadele etmişti. 
Kim olduğunu bilmiyordu Niki. Hatırlamıyordu. Ölmek daha kolaydı. Ölmemiş, güçlü kadın diye tanınmasına sebep olan karakterini ortaya koymuştu, bir kez daha. Kendini yeniden bulmak zorundaydı.
Gideceği yere vardı. Pamela Anderson I görmek istiyorum, dedi.Karizmatik ve cana yakın olduğu yüzünden anlaşılan bir kadının yanına götürdüler. Kadın Hoşgeldiniz diye karşıladı Niki yi.Bir vasıta ile buradaydı. Tanıdığı bir dost parttime garsonluk için önermişti onu.Daha önce hiç çalışmamıştı, böyle bir işte. Tiyatrodan başka bildiği yoktu. 
Pamela neden diye sorduğunda, neden buradasınız, ?Cevabı geçiktirmedi Niki 
ACIKTIM. 
5gündür yemek yememişti. Birkaç bisküi ve çay ile duruyordu ayakta. O yüzden bu işi yapacaktı. O gün bir toplantı organizasyonunda çalışmaya başladı. 
Hergün değil sadece belli günlerde çalışacaktı. Düğün ve davet organizasyonları, kokteyl ve partiler gibi.
Onu büyük organizasyonlara göndermeye başladı Pamela. İnsanlarla kolay diyalog kuruyor, seviliyordu. İletişim yeteneği çok iyiydi.
Bir gün yine aradı Pamela. Bir film galası vardı. Umarım tanıdık birini görmem diye geçirdi içinden. Kabul etti ,çünkü parası iyiydi. Galadan 1.5 saat önce oradaydı Niki. Babam iyi ki görmedi, üzülür ama gurur duyardı diye geçirdi aklından. Tek çocuktu, Çok zengin olmamışlar, ama açlık da bilmemişlerdi. 
Gala başladı. Niki işini yapıyor. Çok fazla sağına soluna bakmıyordu. Bir ara bir yönetmenden teklif aldı. Görüşmeyi kabul etti. Sonra....
Uzakta. ..Onu gördü. Hani o 3 yıl karasevda olup da konuşamadığı, kavuşamadığı aktörü. 
Artık hiç konuşmuyorlardı. Niki onu unutmuştu. Silmişti aklından. Uzaktan ona baktı. ...
İşine devam etti. ..Var olmak için var gücüyle çalışmaya. 
İnanıyordu.Melek karakteri birgün hakkettiklerine kavuşacak, karşısına onu pamuklara saracak :Teslim olacağı kadar güçlü ve kuvvetli bir erkek çıkacak,şan, şöhret, para, at,kat,yat....Ne isterse olacaktı. 
Umut dedi Niki 
"UMUT BİTERSE. İŞTE O GÜN BİTERİZ. ""

Comments

Popular posts from this blog

Yara