Babamı özledim. Emel'i özledim. Annanemi, dedemi özledim.Radyo tiyatrosu vardı eskiden. Okuldan gelir, hemen radyoyu açardım.Kapımı kapatır, büyülü dünyanın içine bırakırdım kendimi. Afacan Beşler serisini okurken de aynı dünya beklerdi beni. Bebeklerim, trenlerim, domino taşlarımla da değişik dünyamın içine başlardı yolculuğum. Kilolu idim ve alay konusuydum. Yanıma gelmeye utanırlardı, boyumda uzundu çünkü. Yalnız değildim ama.Bahsettiğim dünyalardaki tüm arkadaşlar benimle idiler.
Babam hayatım boyunca tanıdığım en zeki, en bilgili adamdı.Zordu. Ama o varken güvende idim
Aman ilk direnişimde ona karşı oldu.Babam.Nasıl özledim nasıl.Babam olsaydı..
Büyüdüm baba sen gidince büyüdüm. Katı oldum, sert oldum.Sana karşı başlattığım direnişimi her yerde sürdürüyorum
Özledim bana.Sen hiç paylaşamadın hayatı benimle. Ben çok özledim seni Baba.Emel'i alıp gelsen, beni de oraya götürsen. .
Ben bu dünyayı sevmedim bana.Katı,vicdansız, kötü,sevgisiz bu dünya. Beni de alın yanınıza
Comments