Yalan söyledim. Yalan söyledim. Hayatımda ilk kez yalan söyledim. Kendi kendine söyleniyordu kadın. 35 yaşlarında uzun boylu,mavi gözlü, balık etli vücutlu biriydi. Donuk bir ifade vardı yüzünde. Mor renkli bir elbise ve topuklu ayakkabılarını bir şal ile ramamlamıştı. Uzun saçlarını başının tepesinde dağınık toplamıştı. Bir büyük berjere oturmuştu şık olan o cafede. Yanına oturduğumu sonradan farketti. Bana baktığında gülümsedim. "Yalan söyledim "dedi. "Hayatımda ilk kez yalan söyledim "
Okuduğum kitabı çantama koydum, biliyordum konuşmak istiyordu. "Dinliyorum "dedim. Durdu. Yüzüme baktı. Zoraki gülümseme oldu yüzünde. Ve başladı.
Yalan söyledim. Hayatımda ilk kez yalan söyledim. Senelerdir seviyorum,deli gibi. Ona senden beklentim yok dedim. Yalan söyledim. Sevmek istiyorum bir erkeği sever gibi, çocuk saflığıyla. Sevilmek istiyorum kadın gibi. Arzulamak istiyorum çılgınca, arzulanmak istiyorum son sürat. Sığınmak istiyorum, yağmurdan kaçarken bulduğum bir çatı altı gibi; sığınsın istiyorum kadını gibi.MANYAK gibi sevişmek, aklı başında Öpüşmek istiyorum. Dans etmek, konuşmak, keşfetmek, destek olmak ve olunması beklentim. Beklentim yok dedim. Yüzüm de olan avucunun içini öpmek nasıl da haz verirdi bana. Yüzünde gezinseydi parmak uçlarım, saçlarını okşasaydım. Vücudunun her bir noktasını öpseydim. Bekledim.Hak ediyorum. Hak ediyorum .
Söylemedim. Çünkü alacağım cevabı biliyordum.
Ben de beklentim yok dedim. Oysa her an özlüyorum onu. Olmuyor. Zorla olmuyor.
Dondum. Karşılıksız sevmek dünyanın en zor duygusu, sınavı. Evladını kaybetmek var belki önünde. Diğerleri gerisinde. Elini tuttum. Ekledi "Kendine iyi bak dedi. Masaya oturmadı bile "
Kalakaldım. Ne söyleyebilirdim ki.Hiç ....
Olmuyor dedi. Ben onun için öldüm. O ise farkımda değil.Bunun gibi kaç kez küçük düştüm bilseniz.
Çantasını aldı. Kalktı. Elimi sıktı ve çıktı .Etekleri uçuştu. Ben tek başıma öylece oturdum. Ölüm dedim.Bu da hergün ölmek.
Karşılıksız sevmek, özlemek demek ...Aslında yaşarken ölmek demek.
Okuduğum kitabı çantama koydum, biliyordum konuşmak istiyordu. "Dinliyorum "dedim. Durdu. Yüzüme baktı. Zoraki gülümseme oldu yüzünde. Ve başladı.
Yalan söyledim. Hayatımda ilk kez yalan söyledim. Senelerdir seviyorum,deli gibi. Ona senden beklentim yok dedim. Yalan söyledim. Sevmek istiyorum bir erkeği sever gibi, çocuk saflığıyla. Sevilmek istiyorum kadın gibi. Arzulamak istiyorum çılgınca, arzulanmak istiyorum son sürat. Sığınmak istiyorum, yağmurdan kaçarken bulduğum bir çatı altı gibi; sığınsın istiyorum kadını gibi.MANYAK gibi sevişmek, aklı başında Öpüşmek istiyorum. Dans etmek, konuşmak, keşfetmek, destek olmak ve olunması beklentim. Beklentim yok dedim. Yüzüm de olan avucunun içini öpmek nasıl da haz verirdi bana. Yüzünde gezinseydi parmak uçlarım, saçlarını okşasaydım. Vücudunun her bir noktasını öpseydim. Bekledim.Hak ediyorum. Hak ediyorum .
Söylemedim. Çünkü alacağım cevabı biliyordum.
Ben de beklentim yok dedim. Oysa her an özlüyorum onu. Olmuyor. Zorla olmuyor.
Dondum. Karşılıksız sevmek dünyanın en zor duygusu, sınavı. Evladını kaybetmek var belki önünde. Diğerleri gerisinde. Elini tuttum. Ekledi "Kendine iyi bak dedi. Masaya oturmadı bile "
Kalakaldım. Ne söyleyebilirdim ki.Hiç ....
Olmuyor dedi. Ben onun için öldüm. O ise farkımda değil.Bunun gibi kaç kez küçük düştüm bilseniz.
Çantasını aldı. Kalktı. Elimi sıktı ve çıktı .Etekleri uçuştu. Ben tek başıma öylece oturdum. Ölüm dedim.Bu da hergün ölmek.
Karşılıksız sevmek, özlemek demek ...Aslında yaşarken ölmek demek.
Comments