DOST
Ufak bir kaza geçirdim. Ufak desem de inanmayın ufak da değildi hani. Neyse yaşıyorum. Ambulans gelemedi, gelince Özür dilediler iki tatlı kadın. Sevgi dolu ve profesyoneldiler. Yollar kasabada bile ambulansa izin vermedi, dönerken de uzadı yol. Ben inleme nidaları eşliğinde yola ses oldum. Sevmem hastane ve ambulansı. Kolay da gitmem, durum fena olmasa .Neyse. Küçük kırıklar olabilir kuyruk sokumunda. Yatamadım ve dinlenemedim daha. Çünkü, aile işi ile ilgili bir sıkıntı oldu. Şimdi bunlar değil de facebook a yaptığım ambulans vurgusu sonrası gelen telefonlar konu
Önce kız olan çocukluğum aradı. Uzun uzun konuştu. Sonra erkek olan çocukluğum. Evinde büyüdük beraber. Onlardan önce üç senedir benimle ulaşmak istediğim hedefe yürüyen dostum. 25 senedir hayatımda olan 4 aydır hiç konuşmadığım adam geldi bugün. Ya o gün yanımda olan,annesinden bana emanet kalan.
Dün başka dostlar vardı
Bu insanlar siz iyiyken yanınızda olmazlar. Gezerken, yerken, eğlenirken, gülerken yoktur onlar. Onlar siz en kötü halde iken bir anda Cats müzikalindeki kediler gibi çıkarlar saklandıkları yerden. İşte o an anlarsınız. Birileri uzaktan gözlüyor sizi. Seni seviyorum demiyor, anında ortaya çıkıyor. Bıcık bıcık değil belki ilişkiniz, yumoş yumoş değil. Birlikte arkadaş ortamlarına katıldığınız yok. Hergün aramıyorsunuz birbirinizi. Gidip gelmiyorsunuz evlerinize. Onlar tanıdık değil çünkü, onlar mefaatleriniz için yanınızda değil. Onlar hayranlarınızın içinde de değiller. Aşkları, arzuları yok size karşı. Onlar DOST. Sadece dost.
Güçleri neye yetiyorsa yanınızda öyle durmak için çaba sarfedenler onlar. Çok zengin değiller,ama kalpleri işte o çok zengin.
Dost zor zamanda gelir. Bir daha hiç gitmez.
İyi dostlara sahipseniz, hayatta yalnız değilsiniz.
Sevgimle. Saygımla


Comments

Popular posts from this blog

Yara