Canımyanmıyor attık. Kimseye ihtiyacım da kalmadı. Biri beni kırdığında kırılmıyorum artık.Dost da istemiyorum.Bir tane var yetiyor. Karasevdadan kendi başıma çıktım.4 yıl bu.Dokunamadan her an ölünen, 4 yıl sabaha kadar uyunamayan, kalbin sıkıştığı, ilk 3 yıl gözyaşlarının Adriyatik 'i doldurabileceği bir 4 yıl.Kolay değil,ilaçsız, alkolsüz, Sigarasız. Başla adamların koynuna girip, unutulması için çaba harcanan bir 4 yıl da değil üstelik.
Çocukken çok sevsinler beni isterdim. Çok sevsinler. "Beni ,ben olduğum için sevsinler. "Onlar beni ben olduğum için sevmedi.Kadınları, adamları ön yargı ile öyle bir yüklendiler ki ne yapacağımı şaşırdım.
Yada malum istekle geldiler
"Sevişelim mi?:?"
Kızgın değilim.Sevişmediklerim de kızgın değillerdir bilirim.
Nahif,küçük, alıngan, kocaman kalpli bir kız çocuğu. Hedefleri ,hayalleri arasında gerçekte sıkışmış bir kız çocuğu.
İş ve para dışında, kimseye bir ihtiyacım yok. Canım yanmıyor artık.Gece olduğunda da sarılacak birşey buluyorum. Havlu,pike...Dönüyorum yan,çekiyorum bacaklarımı karnıma, örtüyorum üstümü, seve seve uyutuyorum kendimi.Dans ediyorum uyumadan kendimle, malum artık o adamla hayalimde dans bile etmem.Uyandığımda günaydın diyorum kendime. Saçımı okşuyorum,bir de makas alıyorum yanaktan; en iyi dostum olan yürüyüşün yanına koşuyorum sonra
Gidenleri daha kolay unutuyorum artık.Üzülmüyorum, kırılmıyorum.
Beni insanlaştırmayı henüz başaramadı bu sistem. İnsanlar. .Ama ....
Arada bir vücut çekerse canım,yavaşça sokulurum birinizin yanına. .O da dert mi,?
Güçlü insan olmak. .Kimse olmasa da ben varolurum!
Her zaman şunu söyledim, çok küçüktüm söylemeye başladığımda "İnsandır, hata yapar. "O yüzden unuturum. Anlarım. Kızmam. Üzülürüm sadece. Ama anlamam,kabul edeceğim anlamına gelmiyor.
Saygı görmek için saygı göstermeniz gerekir; onun içinde kendinize saygı duymanız. Bu dünyadan çok da umudum kalmadı. Sevgi ve saygı dolu bir dünyaya gidiyorum. Beni ellemeyin.
Çocukken çok sevsinler beni isterdim. Çok sevsinler. "Beni ,ben olduğum için sevsinler. "Onlar beni ben olduğum için sevmedi.Kadınları, adamları ön yargı ile öyle bir yüklendiler ki ne yapacağımı şaşırdım.
Yada malum istekle geldiler
"Sevişelim mi?:?"
Kızgın değilim.Sevişmediklerim de kızgın değillerdir bilirim.
Nahif,küçük, alıngan, kocaman kalpli bir kız çocuğu. Hedefleri ,hayalleri arasında gerçekte sıkışmış bir kız çocuğu.
İş ve para dışında, kimseye bir ihtiyacım yok. Canım yanmıyor artık.Gece olduğunda da sarılacak birşey buluyorum. Havlu,pike...Dönüyorum yan,çekiyorum bacaklarımı karnıma, örtüyorum üstümü, seve seve uyutuyorum kendimi.Dans ediyorum uyumadan kendimle, malum artık o adamla hayalimde dans bile etmem.Uyandığımda günaydın diyorum kendime. Saçımı okşuyorum,bir de makas alıyorum yanaktan; en iyi dostum olan yürüyüşün yanına koşuyorum sonra
Gidenleri daha kolay unutuyorum artık.Üzülmüyorum, kırılmıyorum.
Beni insanlaştırmayı henüz başaramadı bu sistem. İnsanlar. .Ama ....
Arada bir vücut çekerse canım,yavaşça sokulurum birinizin yanına. .O da dert mi,?
Güçlü insan olmak. .Kimse olmasa da ben varolurum!
Her zaman şunu söyledim, çok küçüktüm söylemeye başladığımda "İnsandır, hata yapar. "O yüzden unuturum. Anlarım. Kızmam. Üzülürüm sadece. Ama anlamam,kabul edeceğim anlamına gelmiyor.
Saygı görmek için saygı göstermeniz gerekir; onun içinde kendinize saygı duymanız. Bu dünyadan çok da umudum kalmadı. Sevgi ve saygı dolu bir dünyaya gidiyorum. Beni ellemeyin.
Comments