Aşk....
Ne güzel kelimedir. Akşam yatarsın ağlayarak, sabah kalkarsın devam edersin ağlamaya kaldığın yerden..Akşam yatarken bakmışsındır fotoğraflarına. .Sabah fotoğraf üzerinden devam edersin saçlarını ve yüzünü okşamaya.
Aniden geliverir Aşk..Kimseye haber vermeden. Önce bir panik hali başlar. Eyvah bu duygu çok tanıdık.Yada ne bu şimdi. .Ortalarda yok,Hayır, yok ya olamaz diye söylenerek dolaşmaya başlarsın .
BİR sonraki aşama daha komiktir." Yok canım ne aşkı, aşkta neymiş. .Aşk değil ki bu. .Aşık olmadım ben"diye cümleler kurar aşık olduğunu kendine ve cümle aleme ilan edersin bir çırpıda.
SON aşama.. Hah işte bu aşama can alıcı noktadır. .Aşık oldum. Ay ben aşığım. Ya ben çok seviyorum onu cümlelerinin resmi geçit yaptığı bu aşama zorlayıcıdır
Artık yerlerde sürünüyorsundur. MECAZİ manada değil,gerçeklik anlamında. .Ağlamaktan olduğun yere yığılır kalkamazsın. .Şarkılar dinler daha ço anlarsın. Bazen uzaklara gidersin. Dokunmadan, Dokunamadan
Bazen o kaçar senden.Konuşmak istemez. Arsmaz. İçine Gömer susarsın. Artık kabulleniş aşaması gelmiştir.Biz elmayı seviyoruz diye......
Aşık olunca dolu dizgin koşmalı.Durmamalı.Soru işareti kalmamalı. Sevmeli sonuna kadar. Gülmeli, eğlenmeli, koşmalı, keşfetmeli. ..
Koşun aşklara, sonuna kadar
Sevgim üzerinizde olsun
Comments