Rüyaymış
Stres düşürür ya bağışıklık sistemini, benimkini de düşürdü. Direndim en sonunda yatırdı. 5gündür yatıyorum. Uyuduğum sırada garip bir huzur geldi bana.Oturmuşuz bşr kanepeye.Onun üzerinde beyaz bir swettshirt, bende uzun kollu Penye, ayakta çoraplar, Penye bacaklarda. .Ayaklarımı toplamışım,yatmışım göğsüne. O da sımsıkı sarılmış bana. Eli sırtımda. Ateşin var diyor. Öpüyor başımı. Alnıma düşen saçlarımı sevgiyle, yumuşacık kenara çekerken. Başımı kaldırıp yüzüne bakıyorum. Gözleri Gülenim, gülümsüyor ama buruk,endişeli. 
Sakalları batıyor biraz, göğsüne geri dönüyorum. Moral mırıl anlatıyor ama hatırlamıyorum. Biraz uykuluyum göğsünde. Ne güzel bir güven duygusu.
Sıcacık eli,kolu.Kolu diyorum kolu ne kadar güçlü. Kimse zarar veremez bana burda. Hastalık da korkar gider.

Hiç bitmese gece.Hep burada kalsam...
Uyandım. Yatağa baktım. Yoktu.Kalktım. Yüzüm gergin. .İçim bir tuhaf...

Artık birşey bile hissetmiyordum. .O kadar öldürmüştü içimi. .
Sevgi tek gerçek..

Comments

Popular posts from this blog

Yara